تماشای پرندگان مهاجر در تالاب کشف‌رود 
امیریه ۳۷ شهر چهار‌هزارنفری 
پهلوان پروری در تنها سالن ورزشی محله فردوسی
در جوار آرامگاه فردوسی مردمانی پهلوان و قهرمان زندگی می‌کنند که سال‌هاست در عرصه چوخه و جودو فعال هستند و در مسابقات مختلف کشوری و بین‌المللی نامشان شنیده می‌شود و برای کشور افتخار می‌آفرینند.
آن‌ها رسم قهرمانی و انسانیت را از همان کودکی و با شنیدن داستان‌های شاهنامه از بزرگان خود آموخته‌اند و در عرصه عمل آن را نشان داده‌اند. مردان خطه درزاب توس روزهای زوج در تنها سالن ورزشی اینجا، یعنی سالن ورزشی شادروان دکتر خرمی با مربیان خود جودو کار می‌کنند تا هم رسم پهلوانی بیاموزند و هم در میدان قهرمان باشند.
زمین سالن اهدایی کشاورزان
برای گفت‌وگو به محل کار یکی از مربیان می‌رویم تا از حال و هوای سالن شادروان دکتر خرمی و هنرجویانش بشنویم. سید محسن رضوی متولد 1358 و مربی نونهالان این مجموعه است. ساکن محله چهاربرج است و همان‌جا بزرگ شده و رسم پهلوانی را آموخته است.
ورزش را با چوخه شروع کرده و به‌دلیل شباهت زیاد آن با جودو به‌سراغ این ورزش رفته است. تا سال1387 در این سالن هنرجو بوده است. مدتی سالن را به‌دلیل مشکلات تعطیل می‌کنند ولی او و سایر مربیان این محدوده که نگران نوجوان‌ها و جوان‌های محله هستند، تصمیم می‌گیرند خودشان مربی شوند و آموزش رده‌های سنی مختلف را به دست بگیرند.
محسن آقا می‌گوید: کلنگ ساخت این سالن سال1379 بر زمین خورد. کشاورزان همین‌جا زمین‌هایشان را برای ساخت این مجموعه ورزشی دادند. اول هم طبقه پایین، یعنی سالن فوتبال آماده شد و بعد هم طبقه دوم را ساختند که برای جودو و ورزش‌های رزمی استفاده می‌شود.
از سال1389 با هم‌فکری پهلوانان دیگر تصمیم گرفتیم آموزش جودو را شروع کنیم. به‌جز این مجموعه ورزشی، سالن دیگری نداریم و نزدیک‌ترین سالن‌ها هم در قاسم‌آباد است. بچه‌هایی که خیلی علاقه داشتند با هر سختی خودشان را به اتوبوس می‌رساندند و تا ساعت 8شب به سالن می‌رسیدند اما برای برگشت اتوبوس نبود و هزینه گرفتن ماشین هم برایشان سخت بود. دیدن این سختی‌ها و علاقه و اشتیاق جوان‌ترها ما را بر آن داشت تا مربیگری این مجموعه را به دست بگیریم.
مقام آوری با وجود مشکلات
جبار غلامی یکی دیگر از پهلوانان این محدوده از بخش توس علیاست و آموزش گروه سنی جوانان برعهده اوست. متولد سال1361 است و از سال75 جودو را شروع کرده و اولین مقامش را در رده استانی سال77 به دست آورده است. مهم‌ترین مقامش سومی آسیا در سال83 است.
او از قدمت این ورزش در این محدوده برایمان می‌گوید: «خطه درزاب فردوسی از قدیم پهلوان‌پرور بوده است. در هر خانه از این منطقه را بزنید دو تا سه چوخه‌کار پیدا خواهید کرد. تیم ملی جودو همچنین چوخه کشور در سال‌های گذشته معمولا نفراتی از اعضای خود را در رده‌های پایه و اصلی از همین محدوده انتخاب می‌کنند. مردم اینجا به چوخه علاقه زیادی دارند و چون به جودو نزدیک است هر دو رشته را دنبال می‌کنند.
مردم اینجا به چوخه علاقه زیادی دارند و چون به جودو نزدیک است هر دو رشته را دنبال می‌کنند
هر هفته در چناران مسابقه برگزار می‌کنیم و بچه‌های اینجا همیشه مقام‌آور هستند. امکان ندارد بچه‌های اینجا باوجود مشکلات زیادی که دارند در مسابقات مختلفی مثل بین‌باشگاهی، استانی، منطقه‌ای و کشوری مقامی به دست نیاورند.»
غلامی از اینکه مشخص نیست سالن را هیئت جودو یا تربیت‌بدنی استان اداره می‌کند می‌گوید و ادامه می‌دهد: «با اینکه روی تابلو نوشته شده اداره کل تربیت‌بدنی استان خراسان و اداره تربیت‌بدنی مشهد اما کسی پاسخگو نیست. »
تقوا و انسانیت اصول اولیه جودو
جعفرقادرآبادی آموزش گروه سنی بزرگسالان را برعهده دارد. این منطقه قهرمان زیاد دارد اما امکانات آن کم است. متولد 1358 و ساکن توس علیاست. از دوازده‌سالگی ورزش را با چوخه شروع کرده و از برادرها این ورزش را آموخته است. این ورزش در خانواده آن‌ها موروثی است. جودو را هم‌زمان در کنار برادرها از مدرسه شهید چمران با حضور محدوده خیابان خاکی شروع می‌کند. سال79عضو تیم ارتش کشور می‌شود و آنجا مقام‌های زیادی دارد.
او هم از عشق و علاقه این خطه به چوخه و جودو می‌گوید و ادامه می‌دهد: این ورزش بر پایه تقوا و انسانیت است. با این ورزش جوان‌ها دچار آسیب‌های اجتماعی نمی‌شوند. جوانان مناطق محروم و حاشیه شهر هیچ دلخوشی‌ای جز ورزش ندارند. اگر همت این مربیان نبود این سالن تعطیل می‌شد و احتمالا جوانان درگیر اعتیاد و بزهکاری‌های دیگری می‌شدند که می‌تواند باعث فروپاشی خانواده‌ها شود.
شهریه کلاس را کم در نظر گرفته‌ایم چون می‌دانیم مردم اینجا شرایط اقتصادی مناسبی ندارند و هر کس بتواند همان را پرداخت می‌کند. کرایه سالن را از جیب خودمان می‌دهیم چون دوست داریم جوانان اینجا پیروز و موفق باشند.
صدمات جدی به‌دلیل تاتامی غیراستاندارد
سیداصغر رضوی برادر کوچک محسن آقا متولد 1365 و مربی آموزش نوجوانان است. از سال85 ورزش چوخه و جودو را شروع کرده است. سال89 قهرمان کشور در رشته جودو شده است. او هم به بخش دیگری از مشکلات این سالن، اشاره می‌کند و می‌گوید: فضای سیصدمتری سالن تاتامی استاندارد ندارد. بیشتر هنرجویان روی آن ضربه خورده‌اند و نتوانسته‌اند خود را به‌موقع به مسابقات برسانند.
با هر بار صدمه مدتی مجبور به استراحت می‌شوند آن‌هایی که برای مسابقه انتخاب شده‌اند یا عضو تیم ملی هستند، از اردو عقب می‌افتند و همه زحماتشان هدر می‌رود. تاتامی جودو باید تخت‌کوب و 20سانت قطر داشته باشد. روشنایی سالن هم مناسب نیست. بیشتر لامپ‌های آن سوخته است.
اینجا تنها سالن ورزشی این محدوده است و نیاز به توجه بیشتر مسئولان دارد. همین تاتامی و هیتر را هم برادرم از شهرداری منطقه گرفته است. بچه‌های اینجا برای خرید لباس جودو مشکل دارند و نمی‌توانند شهریه زیاد پرداخت کنند باید مسئولان شهری دلسوز به اینجا رسیدگی کنند.
کسب مقام‌های کشوری و استانی
ابوالفضل ترابی متولد1380 و ساکن روستای بازمهرگان یکی از هنرجویان موفق اینجاست. مهم‌ترین مقام‌های او کسب رتبه اول کشوری در رده نوجوانان سال98 در زنجان و کسب مقام سوم کشوری در رده سنی جوانان سال گذشته در تهران است. ابوالفضل از حضور این سالن در کنار آرامگاه فردوسی و اینکه توانسته این ورزش را اینجا در کنار مربیان دنبال کند و مقام کشوری کسب کند، خوشحال است.
می‌گوید: باشگاه قهرمان‌پرور است و همه اهل ورزش و اخلاق هستند. اولین درس‌هایی که اینجا آموختم ادب و احترام و نظم بود. امیدوارم سالن‌های ورزشی بیشتری برای ساکنان اینجا احداث شود. ورزش سلامت جامعه را افزایش می‌دهد و مشکلات اجتماعی کاهش می‌یابد.
یاسین سرباز متولد 1385 و یکی از نوجوانان موفق این سالن ورزشی است. جودو را از هفت سال پیش شروع کرده و عاشق این رشته است و می‌گوید: قبل از اینکه پدر اینجا ثبت‌نامم کند به این رشته علاقه داشتم و می خواهم قهرمان جهان شوم.
یاسین در حال حاضر مدال‌های استانی زیادی دارد و در مسابقات انتخابی تیم استان هم مقام اول را به دست آورده است.
لینک کوتاه
ارسال نظر
آوا و نمــــــای شهر
